Հայ դրամատուրգ, գրող, մանկավարժ, հասարակական գործիչ եւ "Համազգային”
մշակութային հիմնադրամի հիմնադիր Լեւոն Սեղբոսյանը (հայտնի է Լեւոն Շանթ
գրական անունով) ծնվել է 1869թ ապրիլի 6-ին` Պոլսում: Դեռ վաղ
հասակում կորցրել է ծնողներին: Կրթությունը ստացել է Պոլսի Սկյուտարի
ճեմարանում: 1884-91թթ սովորել է Էջմիածնի Գեւորգյան ճեմարանում:
1892-99թթ մանկավարժություն եւ հոգեբանություն է ուսանել Լայպցիգի, Ենայի
եւ Մյունխենի համալսարաններում: 1899թ-ից դասավանդել է Թիֆլիսի
Գայանյան եւ Երեւանի թեմական դպրոցներում: Թիֆլիսում ժամանակի գրողների`
Թումանյանի, Աղայանի, Իսահակյանի, Դեմիրճյանի հետ հաճախել է "Վերնատուն”
գրական խմբակը: Թումանյանի եւ Լիսիցյանի հետ հրատարակել է "Լուսաբեր”
հայերեն լեզվի դասագիրքը: 1911թ մեկնել է Պոլիս եւ դասավանդել Եսայան
վարժարանում: 1915-19թթ ապրել է Եվրոպայում, ապա վերադարձել Հայրենիք:Երկար ու բեղմանվոր է Շանթի գրական ստեղծագործական կյանքը: 1890թ-ից
հրատարակվել են նրա բանաստեղծությունների շարքն ու "Լեռան աղջիկը” պոեմը,
ապա "Երազ օրեր”, "Դարձը”, "Վերժին” եւ ալյ վիպակներ: Հայ
գրականության պատմության մեջ մեծ է Շանթի թողած ավանդը հատկապես
դրամատուրգիայի ասպարեզում: Հայտնի են "Եսի մարդը”, "Ուրիշի համար”, "Հին
Աստվածներ”, "Կայսրը”, "Շղթայվածը”, ‘Օշին պայլը” դրամաները:
Շանթը հեղինակ է նաեւ հայ գրականության եւ քերականության մի շարք
դասագրքերի, բանահյուսական, մանկավարժական, պատմագիտական աշխատությունների: Մահացել է 1951թ նոյեմբերի 29-ին` Բեյրութում: