Կիլիկիայի հայակական պետության իշխան 1187, Հայոց թագավոր`1198-ից:Արտաքին և ներքին բարդ ռազմա-քաղաքական իրավիճակում Լևոն իշխանը
(պարոն) կարողացավ Կիլիկիայի սահմաններին մոտեցող նոր նվաճողների հետ
դաշնակցել, ջախջախել հին ախոյաններին, ազատագրել և ընդլայնել իր պետության
սահմանները: Սադրանքով, խորամանկությամբ, հարևան քրիստոնյա իշխանական
տների հետ ամուսնությունների ճկուն մանվահյուսք ստեղծելով ապահովում էր իր
երկրի անվտանգությունը: Լևոն Բ բարձրացրեց պետության միջազգային
հեղինակությունը և նախադրյալներ ստեղծեց Կիլիկյան Հայաստանում
թագավորություն հիմնելու համար:Թագադրությունը տեղի ունեցավ 1196-ի հունվարի 6-ին Տարսոնի Սուրբ
Սոֆիա մայր տաճարում: Արարողությանը ներկա էին Բյուզանդիայի, Հռոմեական
սրբազան կայսրության, Բաղդադի խալիֆայի և հարևան այլ երկրների
պատվիրակներ: Գրիգոր Զ Ապիրատ կաթողիկոսը հայկական, իսկ Հռոմեական սրբազան
կայսրության և պապի ներկայացուցիչը լատինական Ծեսով, Լևոնին օծեցին
«Թագավոր ամենայն հայոց, և նահանգին Կիլիկէցոց, և Իսավռիոյ»: Համաժողովրդական տոնակատարությունները, զորահանդեսները, մրցությունները տևեցին մեկ շաբաթ:Ժամանակակիցները
Լևոնի թագադրությունը գնահատում էին որպես քաղաքական մեծագույն
իրադարձություն` Հայոց կործանված թագավորության վերականգնում: Երկու`
Գերմանիայի և Բյուզանդիայի կայսրերից թագ ստանալու փաստով Լևոնը ընդգծեց
ոչ միայն իր իշխանության միջազգային մեծ հեղինակությունը, այլև չեզոքացրեց
նրանց միջամտությունը երկրի ներքին գործերին:Ձգտելով ստեղծել
կենտրոնացված անսահմանափակ միապետություն` Լևոնը հնազանդեցրեց կիսանկախ ու
անջատամետ որոշ ավատատեր իշխանների: Լևոնի օրոք Կիլիկիայի Հայկական
թագավորության սահմանները տարածվում էին Սելևկիայից մինչև Անտիոք,
Միջերկրական ծովից մինչև Տավրոսի և Անտիտավրոսի լեռները:
Իր կտակի համաձայն նրա մամինը ամփոփվեց Սիսում, իսկ սիրտը ` Ակներում:
Copyright www.freebooks.do.am "ՀամաՀայկական Էլեկտրոնային Գրադարան"© 2008-2010 Արգելվում է առանց կայքի ադմինիստրացիայի թույլատվության կայքի նյութերի օգտագործումը այլ նպատակներով:
Այլ Բաժիններ
