Հայ գրող, թարգմանիչ եւ բանաստեղծ Խաչիկ Դաշտենցը (Խաչիկ Տոնոյան) ծնվել է
1910թ մայիսի 25-ին` Բիթլիսի Դաշտադեմ գյուղում: Ծննդավայրից էլ գալիս է
"Դաշտենց" գրական անունը:1932թ ավարտել է Երեւանի Պետական
համալսարանը, 1940թ-ին ուսումը շարունակել է Մոսկվայի Օտար լեզուների
ինստիտուտի ռոմանոգերմանական ֆակուլտետում: 1965թ-ին պաշտպանելով
թեկնածուական թեզը` ստացել է բանասիրական գիտությունների թեկնածուի
աստիճան, որից հետո դասավանդել է Երեւանի բուհերում: 1965-74թթ
որպես ավագ գիտաշխատող աշխատել է Հայաստանի Գիտությունների Ակադեմիայում:
1932թ հրատարակվել է "Երգերի գիրք" բանաստեղծությունների առաջին
ժողովածուն, որին հաջորդել են "Գարնանային երգեր", "Բոց" ժողովածուներն ու
"Տիգրան Մեծ" ողբերգությունը: Դաշտենցին հանրահայտ է դարձրել 1970թ
հրատարակված արեւմտահայերի ողբերգության եւ սասունցիների կյանքի մասին
պատմող "Խոդոդան" վեպը: Անգլերենից թարգմանված այնպիսի
գլուխգործոցների թարգմանիչ է Դաշտենցը, ինչպիսիք են` Վ. Շեքսպիրի
"Սխալների կոմեդիան", "Անսանձ կնոջ սանձահարումը", "12-րդ գիշեր",
"Վինձորի զվարճասեր կանայք", "Հուլիոս Կեսար", "Անտոնիոս եւ Կլեոպատրա",
"Լիր արքա", "Ռոմեո եւ Ջուլիետ" ողբերգությունները, Հ. Լոնգֆելլոյի "Ռոբին
Հուդ", Վ. Սարոյանի "Իմ սիրտը լեռներում է", "Խաղողի այգին" եւ այլ հայտնի
գործեր: Նրա հեղինակությամբ են կազմվել հայկական դպրոցի անգլերեն լեզվի դասագրրքերը: Մահացել է 1974թ մարտի 3-ին` Երեւանում: