Այս ամենը կարող է հեքիաթ թվալ, սակայն ամենաճշմատիտ պատմությունն է, որ ինչքան պատմական է, այնքան էլ ժամանակակից:Հեղինակը գիրքը նվիրում է հոր՝բնիկ երզնկացի Մարտիրոս Ադալյանի հիշատակին:
"Օրհնված հող" ժողովածուն, որը հեղինակի երրորդ գիրքն է, կազմվել է 1988-93 թվականներին գրված բանաստեղծությունների, պատմվածքների "Արցախյան" շարքից:Հեղինակը գիրքը նվիրում է արցախյան ազատամարտիկների`մեր սուրբ նահատակների հիշատակին:
Հեղինակն այս չափածո դրամայում, պատմական շատ սուղ փաստերի հիման վրա, գեղարվեստորեն պատկերել է օտար նվաճողների դեմ հայ ժողովրդի հերոսական պայքարի իրադարձությունները:
"Լճակ իմ Գեղամա" ժողովածուն ամփոփում է Գեղամ Վարդանյանի՝ հայրենիքի,մոր,սիրո և կարոտի թեմաներով գրված բանաստեղծությունները, որտեղ անբաժան են մարդն ու բնությունը....
''Հրաշալի թռչուն" ժողովածուն Հովհաննես Վարդանի բանաստեղծությունների առաջին գիրքն է:Երիտասարդ մարդու հուզաշխարհ, սեր և հայրենասիրություն, ահա այս է հեղինակի անհանգստությունը:
Հեղինակի կողմից։ Ես գրել եմ մի քանի պատմվածքներ, որոնք հիմնականում հոգեկան ապրումների մասին են , դրանք և ևս մի քանի հատ այլ պատմվածքներ կազմելու են մեկ ընդհանուր գրքի մաս, որոնք արդեն ես պահում եմ հենց գրքի համար և այստեղ այդ մյուս պատմվածքները տեղ չեն գտի։ Ամեն դեպքում այստեղ էլ տեղ են գտել 4 պատմվածք և մեկ Բանաստեղծությունը, որը, ինչպես և հենց գիրքը նվիրված է լինելու իմ պապին ՝ Ղազարեան Ստեփանին...
Ձեզ ենք ներկայացնում Արմո Մկրտչյանի ''Քսան տարին ունի երեք օր'' աշխատությունը: Արմո Մկրտչյանը ծնվել է 1947 թ. մարտի 13-ին Կապանի շրջանի Շիկահող գյուղում:Ավարտել է Երևանի Խաչատուր Աբովյանի անվան մանկավարժական ինստիտուտի պատմության ֆակուլտետը:Արժանացել է ''Ստեղծագործող ուսուցիչ'' կոչումին:Պարգևատրվել է ''աշխատանքային արիության մեդալով'':
-Հրթիռները հարվածում են կուրորեն, ընկնում են ուր պատահի,- ասաց Բեհնամը
դժգոհ,- արձակում են առանց նշանառության. Գիտե՞ս, հիմնականում, թշնամու
նպատակը բնակչության մեջ խուճապ ստեղծելն է... Անունն էլ պատերազմ են դրել
ու դրանով արդարացնում են մարդկային ամենամեծ շանորդությունը...
Լինում է, չի լինում, մի պետություն է լինում: Ինչպես
բոլոր պետություններում, այնտեղ նույնպես ժողովուրդ էր ապրում, և ինչպես բոլոր
ժողովուրդները, ուներ թագավոր, որին մերթ արքա էին անվանում, մերթ պրեզիդենտ կամ
նախագահ, մերթ տիրակալ կամ գերագույն իշխան: Յուրաքանչյուր տիրակալի թեկնածու
ժողովրդին սկզբում մեծամեծ խոստումներ էր տալիս ու, ժողովրդի գլուխն անցած, գրողի
ծոցն ուղարկում իր նախորդին:
- Երիտասա՛րդ, չես լսում...Ես նայում եմ մեր
թեկնածուի ակնոցի հետևում պատսպարված աչքերին ու հասկանում, որ նկատողությունն ինձ
է վերաբերում։ Ձևացնում եմ, թե ընդունում եմ քննադատությունը և կրկին համոզվում,
որ այս անիծյալ դասախոսությանը չպիտի մնայի։ Մեր կենսաբան թեկնածուն, ոչինչ, վատ
մարդ չէ, բայց կաչաղակի պես ձանձրալի է։ Մի փոքրիկ թերություն էլ ունի. խելք չունի
և բոլորովին չի կարողանում թաքցնել իր այդ թերությունը, ու ես մի քիչ խղճում եմ
նրան։
Բանաստեղծ,
արձակագիր, դրամատուրգ Վազգեն ՕՎՅԱՆԸ ծնվել է 1932 թ. հունվարի
6-ին Ստեփանակերտի շրջանի (այժմ՝ Ասկերանի շրջան) Դաշուշեն գյուղում: 1960
թվականից ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ է: 1961-1985-թթ. աշխատել է
ռադիոհաղորդումների մարզային կոմիտեում՝ որպես գրական-երաժշտական բաժնի
ավագ խմբագիր: Երկուսուկես տասնամյակի ընթացքում նրա ջանքերով մարզային
ռադիոյում ստեղծվել էր հայկական երաժշտական ու գրական հաղորդումների
հարուստ ֆոնդ, որը, ցավոք, հրկիզվել է Ստեփանակերտի հրետակոծության
ժամանակ:
Ներկայացնում ենք մեր կայքին տրամադրված հերթական հեղինակային աշխատանքը Մարուխյան Դավիդի կողմից: Այն գրված է տրագիկոմեդիայի ոճով ու հատկապես աչքի է ընկնում իր առատ հումորային մասերով: