Այս աշխատության առաջին մասում վերլուծվում են Մհերի դռան արձանագրության մեջ աստվածների համար սահմանված զոհաբերվող կենդանիների թվաքանակները, որոնք ըստ էության` թվային աճի մաթեմատիկական և երկրաչափական համակարգեր են: Երկրորդ մասում ներկայացված են էպոսում տեղ գտած թվերի քանագիտկան իմաստները ու վերլուծությունները, որոնք, թվային համակարգերի հիմքով, փաստում են "Սասնա Ծռեր" էպոսի և Մհերի դռան արձանագրության հավատամքային համաստեղությանը: Հնագույն հավատամքը խարսխված է եղել պրեղեսիայի օրենքով պայմանավորված` աստեղատներով արևի ընթացքի, խավարման պարբերափուլի, տիեզերական մեծ տարվա և այլն աստղագիտակա գիտելիքների հետ: Աշխատության մեջ վերլուծական բացահայտումներ են արված հնագույն շումերական 60-ական թվային հաշվարկման , ինչպես նաև Պյութագորասի և Պլատոնի փիլիսոփայական դպրոցների վերաբերյալ, որոնք առկա են Մհերի դռան արձանագրություններում որպես աստվածների համար սահմանված կենդանիների թվաքանակներ:
Աստվածային երկվորյակներին միասին միֆական պատունը, որտեղ երկվորյակները գերագույն աստծու կամ ԱՐևի աստծո որդիներն են, խորանում է մինջև նախահեթանոսական հնագույն ժամանակներ: Այս միֆական պատումը հայտնաբերվել է բոլոր հնդևվրոպական հնագույն հիմնական տրադիցիաներուն, որտեղ ոչ միայն կրկնվում են միևնույն նոտիվները, այլ նաև առկա է հերոսների անունների համատեղությունը, որը և հաստատում է այդ մոտիվնորի և պերսոնաժների բնույթը որպես` նախահնդևվրոպական
Այս աշխատությամբ ջանացել ենք պատմական, հնագիտական և ազգագրական նյութերի հիման վրա ներկայացնել հայկական տարազաձևերը, հնագույն շրջանից մինչև 20-րդ դարի առաջին քառորդը: Նյութերը ամփոփվել են 82 տախտակների մեջ ընդգրկված նկարների մեջ: Գիրքը լուսապատճենահանվել է ՀամաՀայկական Էլ. Գրադարան կայքի ջանքերով:
Գիրքն ամփոփում է սփյուռքահայ մտավորական , կուսակցական-հեղափոխական անվանի գործիչ Հեղինէ (Հեղուշ) Եզիազարեան- Փափազեանի կողմից հավաքված ու կազմված հայաստանի ու հայաբնակ տարբեր ազգգրական շրջանների Հայոց տարազային համալիրների նկարագրությունը: Գիրքը նախատեսված է հայ տարազագետների , մշակութային արժեքների ուսումնասիրությամբ զբաղվող պատմաբանների և առհասարակ նրանց համար , ովքեր հետաքրքրված են հայ ժողովրդի ազգային մշակույթով: Գրքը լուսապատճենահանվել է ՀամաՀայկական Էլ. Գրադարան կայքի ջանքերով:
Հրատարակվել է պետական պատվերով: Մշակութասեր հասարակությանը ներկայացվող հայկական տարազների սույն ալբոմը արգասիքն է նկարիչ Գևորգ Բրուտյանի 1888- 1952 կյանքի վերջին տասնամյակի տքնաջան աշխատանքի: Ժողովրդական տարազի համալիրների մեջ արահայտված են տոհմային շրջանից անցած այնպիսի տարրեր, որոնք բացահայտում են ժողովրդի կրոնաբարոյական ընկալումները: Գիրքը լուսապատճենահանվել է Գևորգ Ավետիսյանի կողմից հատուկ ՀամաՀայկական Էլ. Գրադարան կայքի համար:
Աշխատությունը նվիրված է Մեծամոր հուշարձանի շերտագրությանը ու նյութերի թվագրությանը , որոնց հիման վրա ապացուցվում է, որ Մեծամորում կյանքը հարատևել է մթա III-I հազարամյակների ընթացքում , որից հետո այն նորից բնակելի է դարձել միջնադարում ՝ մթ. IX- XIII դարերում ։ Աշխատությունում ներկայացված են նաև Մեծամորի պաշտամունքը, նրա տնտեսությունը , ժայռապատկերները ու դամբարանային նյութերը։ Գիրքը հարուստ է նկարազարդումները ։ Գիրքը լուսապատճենահանվել է ՀամաՀայկական Էլ. Գրադարան կայքի ջանքերով և այս գիրքը հոբելյանական բնույթ ունի ։ Գիրքը լինելով 1700-րդը, նվիրվում է կայքի ստեղծման 2 ամյակին։
Armenian Miniatures of the 13 th and 14 th centuries from the Matenadaran collection of Erevan . Published with the participation of Leningrad Aurora ART publishers . It can help them who reasherching the miniatures in monuscripts in Middle Ages Armenia . Book is scaned by Gayane Harutyunyan.
Գրքում ներկայացվում են պատմական Արցախի շրջանները հեթականությամբ բոլոր այն հայտնի և քիչ հայտնի պատմաճարտարապետական հուշարձաններով , որոնք , որ կան այդ շրջաններում։ Գիրքը բացառիկ արժեք է իրենից ներկայացնում այդ տարածքների հայկական մշակույթը ուսումնասիրողների համար ։ Գրքում առկա են նաև հիշատակված գրքեթե բոլոր հուշարձանների լուսանկարները ու այլ մանրամասնություններ ։ Գիրքը ռուսերեն է ։ Գիրքը լուսապատճենահանվել է «ՀամաՀայկական Էլ. Գրադարան» կայքի ջանքերով։
Գիրքը պատմում է քարատեսակների հրապուրիչ աշխարհի մասին, ծանոթացնում քարերի բազում տեսակների և մարդու կյանքում դրանց ունեցած նշանակության մասին:Ուշագրավ տեղեկություններ են բերված այն մասին, թե ինչ դեր է խաղացել քարը տարբեր ժամանակներում, քաղաքների և ճարտարապետական հուշարձանների հանդերձանքում:Գիրքը ունի ճանաչողական արժեք, ընթերցվում է մեծ հետաքրքրությամբ:
Գրքույկում Մեսրոպ Մաշտոցի անվան Մատենադարանի ձեռագրերի հարուստ հավաքածուի ուսումնասիրության հիման վրա տրված է հին և միջնադարյան Հայաստանի երաժշտության պատմության համառոտ ակնարկը, մատնանշված են այդ բնագավառում հետագա անելիքները։Գրքույկը հասցեագրված է երաժշտասեր լայն հասարակայնությանը և մասնագետ ընթերցողներին։
NAKHIJEVAN A HISTORICAL INTRODUCTION by Dr. Armen Haghnazarian Nakhijevan is situated in the area between the mountain range of Zangezur and the river Arax. It borders on the Republic of Armenia and the Islamic Republic of Iran. In 1931 Turkey exchanged some territory with Iran and acquired a common frontier with Nakhijevan.
Գրքում համառոտակիորեն ներկայացնում է պատմական Հայաստանի Արցախ աշխարհի միջնադարյան հարուստ մշակույթը, ճարտարապետությունը, մանրանկարչությունը, որմնանկարչությունը և դեկորատիվ կիրառական արվեստը : Նախատեսվում է ընթերցողների լայն շրջանի համար , ինչպես նաև զբոսաշրջիկների համար: Մեր կողմից միայն կարող ենք հավելել, որ Արցախ աշխարհի մշակույթի ճանաչումն ու պահպանումը մեր սրբազան պարտքն է : Գիրքը բացառիկ որակի է, այն ամբողջությամբ Ձեզ կփոխանցի բնօրինակի շունչն ու ոգին: Գիրքը երեք լեզուներով է ` հայերեն, ռուսերեն, անգլերեն:
Սովետական շրջանի փլուզման ժամանակահատվածում լույս տեսած այս հիասքանչ գիրքը լայն տարածում ունի հայ ընթերցասերների շրջաններում: Այն պարունակում է բացառիկ նկարներ Հայաստանի տարբեր տեսարժան վայրերից, որը մենք ամբողջությամբ փոխանցել ենք այս էլեկտրանային տարբերակում: Բացի այդ այն բացառիկ տեղեկատվական բնույթ ունի, քանզի երեք լեզուներով ներկայացնում է հակիրճ Հայոց պատմությունը, ու նրա կարևոր պատմա-ճարտարապետական հուշարձաններին վերաբերող տվյալները:
Մեծանուն հայագետ Լեոն ''Անի'' ն գրել է 1903 թվականի ամռանը , մի խումբ հայ մտավորականների հետ Անիի ավերակները այցելելուց հետո:Նրա նպատակն է եղել Անիի մասին ընթերցողներին հանձնել ''տպավորություններ հիշատակներ անցածն ու մնացածը'' Ստացվել է միայն Լեոին հատուկ գունեղ և պատկերավոր լեզվով ու ոճով մի հոյակապ գրական-պատմական քերթված:
Գրքում համառոտակիորեն ներկայացվում է պատմական Հայաստանի Արցախ աշխարհի միջնադարյան հարուստ մշակույթը՝ ճարտարապետությունը, որմնանկարչությունը, մանրանկարչությունը և դեկորատիվ կիրառական արվեստը:Նախատեսվում է ընթերցողների լայն շրջանի և զբոսաշրջիկների համար:
Работа ставит задачей дать общее представление о видах и жанрах
армянской народной песни. Почти все словесные тексты песен даны в
переводе известных русских поэтов.
Nakhijevan is situated in the area between the mountain range of Zangezur and the river Arax. It borders on the Republic of Armenia and theIslamic Republic of Iran. In 1931 Turkeyexchanged some territory with Iran and acquired acommon frontier with Nakhijevan.Nakhijevan was located within the borders of Urartian (Ayraratian) Armenia (9th to 7th centuries B.C.), as well as the Armenian kingdoms of the Orontids (6th to 2nd centuries B.C.), the Artashessians (189 B.C. to the early 1st century A.D.) and the Arshakids (66 to 428). In ancient times and in the Middle Ages, Nakhijevan included the following districts of Metz Hayk (Armenia Maior).
Հարցազրույցների այս ժողովածուն, որում որպես հեղինակ և հարցազրուցավար հանդես է գալիս ՀՀ ԳԱԱ Արևելագիտության ինստիտուտի գիտաշխատող Հ.Հմայակյանը, նվիրված է հայ արվեստի ու մշակույթի մի շարք ճյուղերին (առասպելաբանություն, գորգարվեստ, հայ հնագույն երգ ու երաժշտություն, միջնադարյան մանրանկարչություն և ճարտարապետություն, հայ արդի գրականություն, կինո և խեցեգործություն, ինչպես նաև հուշարձանների պահպանության խնդիրներ): Հարցազրույցները կայացել են տվյալ բնագավառների անվանի մասնագետների հետ:
То существенное заключение, к которому приводит
нас этот факт, может быть изложен следующим образом: Армянское нагорье было
теснейшим образом связано с другими культурными центрами современного ему мира.
«Первая форма трансформации древнейших армянских скульптурных памятников - это найденные в Гегамских горах огромные каменные изваяния рыб, "вишапы", высеченные за четыре-пять тысячелетий до Рождества Христова. Вторая форма - плоские колонны или стелы ванских царей. Третья резные колонны с изображениями раннехристианского периода, вплоть до IX века. И после всего этого, наконец, он - хачкар - это – четвертая форма» (Марр Н., 1925).